Hala, bir tutam umut saklıyorum… Her akşam sıra sıra diziyorum martıları Ankara köprüsünün ayaklarına, Her...

 
Hala, bir tutam umut saklıyorum…
Her akşam sıra sıra diziyorum martıları
Ankara köprüsünün ayaklarına,
Her sabah ekmek kırıntılarını
Bırakıyorum denizin karayla öpüştüğü yere,
Her gün hiç aksatmadan
Hatıralarla dolduruyorum öfke vagonlarını,
Ayırım yapmaksızın;
Siyasi küfürler ediyorum gelmişine, geçmişine
Yine de aklıma hiçbir şarkı sözü gelmiyor,
Gelse de ağır basıyor isyanımın melodileri.
Kent; Düşman gibi bakıyor gözlerimin içine
Benden biliyor her şeyi
Bu yüzden göz göze gelmeye korkuyorum.
Yoruldum artık anlasana!
Yoruldum taşlamaktan denizi
Hangi taşa tutunsam Zonguldak,
Hangi martıya dokunsam kömür izi.   Yazan: Mehmet Çelik