Yüksek bir makama atanan üst düzey bir yönetici,atama kararından sonra görevini devralmak içim yeni görev yerine gider, görevi devredecek yönetici misafirini kapıda karşılar ve oldukça neşelidir, bu durum tuhafına gitse de pek belli etmez, karşılıklı hal hatır sorulup izzet ikramlardan sonra sıra devir-teslim işlemlerine gelir, gayet medeni bir şekilde eski yönetici yerinden kalkar, koltuğunu yeni yöneticiye bırakır, kendisi misafir koltuğuna geçer ve sohbete başlarlar.
Eski yönetici yeni yöneticiye bazı özel durumları izah eder, bazı hesapları ve neler oldukları konusunda her türlü açıklamaları yaptıktan sonra genç ve yeni yöneticiye; sormak ve öğrenmek istediği bir şey olup olmadığını sorar, yeni yönetici nazikçe teşekkür ettikten sonra, eski yönetici vedalaşmak için ayağa kalkar ve her şey yolunda ve görüyorum ki bu iş için çok gençsiniz ama görev zor değil, giderayak son bir özel şey söylemek isterim.” masanızın çekmecesinde üç adet zarf vardır, bu zarfları başın dara düşmeden sakın açma, açacak olursan da üzerindeki numaralara göre sırasıyla aç” der ve vedalaşır.
Aradan bir süre geçtikten sonra işler pek yolunda gitmemeye başlar, bazen içinden çıkılmaz durumlar olmaya başlar, çaresiz kaldığı bir gün, aklına zarflar gelir, çekmecesini çeker 1. zarfı açar:
“Sayın yönetici bana müracaat ettiğine göre işler yolunda değil sanırım, işlerin tekrar yoluna girmesini istiyorsan ve zaman kazanmak istiyorsan senden önceki yöneticileri suçla, bu sana bir zaman kazandıracaktır.”
Gerçekten de dediğini yapar ve işler bir süreliğine yolunda gidiyormuş gibi olur ama çok sürmez, tekrar başı dara düşer, koşa koşa 2. zarfı açar:” sayın yönetici şimdi çalışanları suçla” Ertesi gün denileni yapar ve işlerin yoluna girdiğini görür , kısa bir süre sonra tekrar başı dara düşer, bu sefer öyle böyle değil içinden çıkılmaz durumlar söz konusudur, tekrar gider ve 3. zarfı açar:
“Başaramadın demek, derhal senden sonraki yöneticiye üç zarf bırak.”
